Onrust #2

Zoals ik eergisteren al liet weten zijn wij flinke stappen aan het maken om rust te krijgen in ons hoofd, lijf en gezin. Ik accepteerde mijn nieuwe werksituatie en dit geeft me al heel veel rust.

Na de aanrijding zit ik met de gevolgen van mijn gebroken elleboog, gelukkig niet heel pijnlijk maar vaak wel lastig. Afhankelijk zijn van anderen is niets voor mij. Nog een kleine maand en ik weet weer meer na een gesprek met de chirurg. Mijn arm draaien gaat slecht en ook kan ik geen kracht zetten. Op aanraden van de arts moet ik dit wel stimuleren. Ik vind het een eng en vervelend idee dat dit misschien wel blijvend is. Met deze onrust kan ik helaas niet veel en dus wachten we maar gewoon af.

Nu verder over de werksituatie van man. In onze vriendengroep heeft man regelmatig aangegeven dat hij het niet naar zijn zin had op het werk. Toen wij het nieuws hoorden van de verkoop hebben we samen besloten om onze oren en ogen open te houden voor een nieuwe baan. Allereerst was het de vraag in welk vakgebied man wilde gaan zoeken. Zijn eerste opleiding bestond uit o.a. installatietechniek en elektra. Uiteindelijk besloot hij een vervolgopleiding te volgen voor tuinder en zo aan te sluiten bij het familiebedrijf.

Nu is het hem duidelijk geworden dat zijn interesse niet langer bij het tuindersvak liggen maar dat hij juist zijn kennis m.b.t. de installatietechniek wil vergroten en hier een baan in wil gaan zoeken. Het zoeken bleek alleen niet nodig. Doordat man in de vriendengroep dus al eens had laten weten dat hij graag zou willen switchen werd hij twee weken geleden gebeld door het bedrijf waar een vriend van ons ook werkt. Vriend had zich uitgelaten over man en het bedrijf wilde toch wel graag een kennismakingsgesprek.

Omdat man de basis weet maar nog veel moet en wil leren was het financiële plaatje vooral heel belangrijk voor ons. Voordat er überhaupt een kennismakingsgesprek plaats had gevonden werd al aangegeven dat het salaris geen vetpot zou zijn. Niet echt iets wat je wilt horen als je net een huis gekocht hebt. Dankzij ons Excelbestand konden we vrij gemakkelijk zien dat we de komende jaren best toe konden met €200,- per maand minder. Het sparen zou niet zo snel meer gaan en ook zouden we veel keuzes moeten maken m.b.t onze uitjes en aankopen. Niet dat we dit nu niet al doen, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.

Vorige week maandag mocht man op gesprek komen. Zijn eerste sollicitatie gesprek en dat heeft hij geweten. Twee man sterk stelden allerlei vragen en zonder dat hij erop bedacht was mocht hij het koffiezetapparaat gaan repareren. Ondanks dat het erg overweldigend was geweest was man gelijk al enthousiast. Afgelopen vrijdag zou man horen hoe of wat, hij was niet de enige sollicitant. Op donderdagmiddag werd hij gebeld of hij toch  diezelfde avond nog eens op gesprek wilde komen.

Ze waren erg tevreden en wilde hem graag hebben. Zo graag zelfs dat ze gewoon €1.955,- bieden, precies hetzelfde wat hij nu verdiend. Ik ben zo trots op hem. Het bedrijf heeft hem uiteindelijk actief binnen gehaald. Wat kan dat veel doen voor iemand zijn zelfvertrouwen, hij loopt gelijk weer rechtop. ;-)

De verandering voor ons op een rijtje;
- Man krijgt een bus van de zaak. Hij wordt leerling service monteur en zal van klant naar klant gaan rijden. Een nieuwe auto blijkt geen noodzaak.
- Werkkleding en schoenen worden voortaan door het bedrijf aangeleverd. Nu moeten wij dit allemaal zelf betalen. Dit kost aan schoenen alleen al €100,- per jaar.
- Man is vaker thuis, zo kunnen we samen gaan ontbijten. Man werkt nu 45 uur, dit worden er 40. Werktijden zijn 7.30 tot 16.30. Misschien kunnen we dus op den duur de tijden van de gastouder beperken.
- Onderhoud van de CV ketel kan man zelf op gaan pakken.
- Financieel veranderd er dus helemaal niets. Het wordt zelfs op dezelfde dag uit betaald dus ook m.b.t. de automatische afschrijvingen hoef ik niets aan te passen.
- Zoals ik hierboven al aangaf, man heeft duidelijk meer zelfvertrouwen en kijkt uit naar zijn nieuwe baan. 18 september gaat hij van start. Nog maar vijf weken werken want we hebben ook nog drie weken vakantie.

Hè hè, heel wat onrust weggewerkt met een aantal goede gesprekken. Hoe pakken jullie dit thuis aan? Loop je al gauw te lang door met je gevoelens? Ik hoor graag van jullie!

Reacties

  1. Wat fijn dat hij een andere baan heeft, een baan waar zijn hart meer in ligt. Goede perspectieven ook want er is zo'n tekort aan dit soort mensen, reparateurs/elektra/monteurs/installatietechniek. Komende jaren steeds weer wat bijscholen en op den duur hogere schaal.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, ik vind het ook zo'n fijne stap die hij maakt. De uitdaging mist hij nu.

      Verwijderen
  2. Wat een super positieve ontwikkeling en wat fijn voor jullie allebei. Er is altijd wel werk in vakgebieden waar je met je handen en je hoofd werkt. Vakmensen zijn weer gewild en belangrijk. Fijn hoor. Gefeliciteerd

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! Ik ben er ook zeker van dat hij hier wel goed zit.

      Verwijderen
  3. Gefeliciteerd. Dat zal een hoop meer rust en ook innerlijke tevredenheid bij je man geven. Fijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt, dat is precies wat het doet en dat miste ik zo erg. Heel prettig!

      Verwijderen
  4. Wauw, wat een schitterend nieuws zeg! Van harte gefeliciteerd!! Geniet van je vakantie straks en sterkte voor je man met de laatste loodjes op z'n werk :)...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn hè! Die vakantie gaat helemaal goed komen. Ik ben inderdaad benieuwd hoe het zal verlopen bij zijn huidige baan. We zullen het zien!

      Verwijderen
  5. Fijn dat je man een nieuwe baan heeft, dat klinkt heel goed!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Wat leuk dat je meeleest! Laat vooral iets van je horen.